και από τα δύο άκρα...

Ας πετάξουμε απο πάνω μας την βαρύτητα.
Aφού θέλουμε να νοιώσουμε στο σώμα τη ζωή να πάλλεται,
κι αφού θέλουμε να νοιώσουμε την ψυχή να γεύεται.
Αρκετά δεν την αφήσαμε να μαγεύεται?
Τώρα θα πετάξουμε.
Είναι η ώρα να θυμήσουμε στους εαυτούς,
ότι  υπάρχουν και τα ύψη.

Ας βγούμε απο τους βυθούς  και
ας σκουντήσουμε έστω και βίαια, την ύπαρξή μας, στο άλλο άκρο.
Κι  τι θα γινει έπειτα?
Μην σε απασχολεί, έχει ο χρόνος υπομονή, κάποτε θα
βρεθούμε  στη μέση, μεστοί απο εμπειρία για
να απολαύσουμε την ισορροπία μας.


*αλλά μη γελαστούμε πως φτάσαμε, ανυπομονούντες,
 και  προδώσουμε τον κοσμικό ρυθμό.






 

με τον πραγματικό τρόπο...

Tο θέμα της "μεταφυσικής" ανάπτυξης δεν είναι
θεωρητικό ή ηθικό. Είναι βιολογικό και βιωματικό.
Έχει να κάνει με τον πραγματικό τρόπο που
καθένας μας βιώνει την αίσθηση του "εγώ είμαι".

.

sometimes, it's just not that easy...

He has been living
 through the pages of our time
Known as a true man,
pure and sublime
Comes from the earth and out of the skies
From the four corners of the compass
 and into our lives
He is followed, he who is true
To what there is to be believed in,
to the spirit of you
Comes from the day and out of the nightIt's
in all things natural, it's in all things right
Oh sometimes, it's just not that easy
Oh sometimes, I got to call you, call you
Stand beside me, God,
stand beside meStand before me and behind me
So I can follow in love
And it all sails so smoothly
 with a prayer at each hand
We all carry our stones, our good books
On the Holy ground,
we stand true to the day, true to the nightIt's,
 got to be natural, it's got to be right
Oh sometimes, it's still not that easy
No, sometimes, I'm not the man I think I am,
Feel I am, hope I am, know I am
Stand beside me, stand beside meStand before me and behind me
So I can be true,
 so I can be true to my word
Stand beside me, stand beside me
stand before me and behind me...


.

Γενέθλια ημέρα

"Ο Οδυσσέας είστε εσείς.
Κι εγώ. Το ταξίδι του
θα το κάνουμε όλοι αργά ή γρήγορα.
Θα επιστρέψουμε.
Στην αληθινή πατρίδα μας.
Μέχρι τότε είμαστε πλάνητες
όπως ο ήρωας του Ομήρου.
Ταξιδεύουμε από ζωή σε ζωή
κι από εμπειρία σε εμπειρία.
Γευόμαστε τους γλυκούς καρπούς των Λωτοφάγων,
ξεχνιόμαστε από το τραγούδι των σειρήνων,
συντριβόμαστε ανάμεσα στη Σκύλλα και τη Χάρυβδη,
λαχταρώντας πάντα
την επιστροφή στην Ουράνια πατρίδα
και στην Πηνελόπη-ψυχή μας.
Η Οδύσσεια είναι το τραγούδι της νοστ-αλγίας μας.
Το άλγος του νόστου.
Η λαχτάρα και ο πόνος μας
για τον γυρισμό στην Πηγή μας.."





*μυστική οδύσεια



*Η ανάρτηση αυτή αφιερώνεται στην ΜΗΤΕΡΑ μου, που εδώ και λίγες μέρες
δεν βρίσκεται στην ίδια διάσταση με μας, μα ακόμη και τώρα,
θα ήθελα να πω ειδικά τώρα,
με ανα-γεννά καθημερινά!

Στη μητέρα μου..

ΜΕ ΔΑΚΡΥΑ ΕΥΓΝΩΜΟΣΥΝΗΣ ΧΑΡΑΖΩ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ
ΟΤΙ ΘΑ ΣΕ ΑΓΑΠΩ ΣΤΗΝ ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ

ΕΙΣΑΙ ΑΝΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΤΗ ΜΗΤΕΡΑ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΜΟΥ

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΟ ΔΩΡΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΠΟΥ ΜΟΥ ΧΑΡΙΣΕΣ





.

Yπέραβαση του δυισμού

Ο μόνος διαχωρισμός

δεν είναι ανάμεσα
στο καλό και στο κακό
αλλά ανάμεσα
στο αληθές και
στο ψευδές.

.

Εν-πίστη

 

 

 

 

 

 

 

"Ο άνθρωπος που πιστεύει στον εαυτό του, κάνει ένα βήμα φαινομενικά στο κενό, και μόνο τότε, πέρα από κάθε αμφιβολία, βλέπει το έδαφος κάτω από πόδια του να υλοποιείται, δικαιώνοντας τη φωτεινή παραφροσύνη του.

 

.

Ευχαριστίες

Ευχαριστώ όλες τις φυλακές που με φιλοξένησαν,
τις αρρώστιες που με καθήλωσαν, κάθε ένδεια που με επισκέφτηκε.
Για χάρη τους, αθωώθηκα, ανάρρωσα, επεκτάθηκα.
Ευχαριστώ όσους με γενναιοδωρία με αρνήθηκαν, με καταχράστηκαν, με ανταγωνίστηκαν.
Με έμαθαν να νικώ μέσα μου την ιδέα της ανεπάρκειας,
της αντιπαλότητας, της μεμψιμοιρίας.

Ευχαριστώ τους αλλαζόνες, τους υποκριτές, τους καχύποπτους,
τους προκατειλημμένους, τους κενόδοξους,
τους δογματικούς που συνάντησα.
Αντανακλάσεις των ατελειών μου, με βοήθησαν
να απελευθερωθώ απο αυτές.
Με έμαθαν να αναγνωρίζω, πως δεν μπορώ να δω παρα
μόνο αυτό που είμαι.

Ευχαριστώ κάθε εμπόδιο, αντιξοότητα, ανατροπή,
απελπισία, ενοχή, οδύνη,
όλα τα τρελλαμένα συντρίμια της υπόστασής μου,
προβολές των εφιαλτών μου,
που με αγάπη με οδήγησαν να χτίσω βούληση.


Ευχαριστώ κάθε δολοφόνο που σκότωσε μέσα μου ο,τι δεν είχε ζωή.



.

Η σιωπή του νου

"Αυτό που χρειάζεται στον άνθρωπο στην πορεία
προς την ενότητα είναι να βρεί τον "ήχο της σιωπής",
να βρει τη "σιωπή του νού του", τη "σιωπή
του παρατηρητή", να βρεί την ταπεινότητα στη σκέψη του,
τη "φτώχεια του πνεύματός του", να βρει
τον τρόπο να "σταματήσει τις σκέψεις του", ώστε να
του μείνει ενέργεια για να διαχειριστεί την προσοχή
του και να παρατηρήσει αμερόληπτα την αλήθεια αυτών
που συμβαίνουν μέσα του από μόνα τους,
χωρίς να διαταράσσει τη ροή τους, χωρίς να παρεμβαί-
νει ο εγωισμός του στη διαδικασία της παρατήρησης".

Μόνον έτσι

Τώρα, ας σωπάσουμε.
Μόνον έτσι
ο Δωρητής του Λόγου μπορεί να μιλήσει.

Ας σωπάσουμε για να μπορέσουμε να Τον ακούσουμε
να μας καλεί μυστικά μέσα στη νύχτα.




Rumi