Τρίτη, Ιανουαρίου 01, 2013

και από τα δύο άκρα...


Ας πετάξουμε απο πάνω μας την βαρύτητα.
Aφού θέλουμε να νοιώσουμε στο σώμα τη ζωή να πάλλεται,
κι αφού θέλουμε να νοιώσουμε την ψυχή να γεύεται.
Αρκετά δεν την αφήσαμε να μαγεύεται?
Τώρα θα πετάξουμε.
Είναι η ώρα να θυμήσουμε στους εαυτούς,
ότι  υπάρχουν και τα ύψη.

Ας βγούμε απο τους βυθούς  και
ας σκουντήσουμε έστω και βίαια, την ύπαρξή μας, στο άλλο άκρο.
Κι  τι θα γινει έπειτα?
Μην σε απασχολεί, έχει ο χρόνος υπομονή, κάποτε θα
βρεθούμε  στη μέση, μεστοί απο εμπειρία για
να απολαύσουμε την ισορροπία μας.


*αλλά μη γελαστούμε πως φτάσαμε, ανυπομονούντες,
 και  προδώσουμε τον κοσμικό ρυθμό.






 

4 Comments:

At 11:18 π.μ., Blogger mitos said...


Κάτω απ' το χώμα εδώ η ζωή

μακραίνει

κι όλο χτενίζουμε

του διπλανού μας τα μαλλιά

κι ο ένας του άλλου

κόβουμε τα νύχια.

Και κάθε νύχτα οι πιο παλιοί

νιώθουν του φρέσκου διπλανού ν' ανασηκώνονται

τα δάχτυλα βαριά

να ψηλαφούνε για ένα χάδι τρυφερό

τη σάρκα που έμεινε.

Γιάννης Βαρβέρης Από τη συλλογή "Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟ ΣΤΡΩΝΕΙ" (1986)

 
At 10:55 π.μ., Blogger Κυκλοδίωκτον said...

Καλημέρα Βιβή!

Πέρα από τον μηδενισμό που με διακατέχει τον τελευταίο καιρό, θα σου αφήσω εδώ ένα απόσπασμα που μου έχει αφήσει χάραγμα και οδηγό μέσα μου από τότε που το διάβασα:

"Φαίνεται σαν ο κόσμος να θέλει να ζει άδοξα, ανίερα, στις παρυφές των πραγμάτων, να μη νοιάζεται να γεφυρώσει το χάσμα ανάμεσα στο αφηρημένο και στο συγκεκριμένο, ανάμεσα στο κτιστόν και στο άκτιστον.
…σα να μην ξέρει ότι καμιά φορά χρειάζεται μια απόφαση μόνον…
Να φτάσω στα άκρα την ποιότητα της φύσης μου.
Να είμαι και να πράττω οικειοθελώς και δια βίου το Ωραίον, το Αγαθόν και το Αληθινόν…
..Να μετάσχω στο ωραίον του κόσμου και ως δίκαιος να ετυμηγορήσω υπέρ της αλήθειας."
(Ιωάννης Ψαράς στο βιβλίο "Τέχνη και Μυστικισμός")

 
At 3:21 μ.μ., Blogger kaita7katsikakia said...

σας ευχαριστώ φίλοι μου.
Κυκλοδιωκτον-Αλεξάνδρα μου,

"Να φτάσω στα άκρα την ποιότητα της φύσης μου" ...τι άλλο?

 
At 11:40 π.μ., Blogger Κυκλοδίωκτον said...

Καλημέρα Βιβή, Καλό καλοκαίρι!

«Όλα φαίνονται τόσο περίπλοκα, κι όμως όλα είναι τόσο απλά.
Αν είχα αποκτήσει τη σελήνη, αν ο έρωτας αρκούσε, όλα θα είχαν αλλάξει.
Αλλά πού να σβήσω αυτή τη δίψα;... Τίποτε στον κόσμο αυτό
ούτε στον άλλο που να είναι στα μέτρα μου. Το αδύνατο.
Το αναζήτησα στα πέρατα του κόσμου, στα σύνορα του εαυτού μου»
A.Camus

 

Δημοσίευση σχολίου

<< Home