Δευτέρα, Ιουνίου 06, 2011

Ιεροί Χοροί


Οι ιεροί αλλά και παραδοσιακοί - λαϊκοί και δημοτικοί χοροί
σ' όλες τις κουλτούρες των λαών της Γης, μιλούν ουσιαστικά μέσα
από μια πανανθρώπινη και παγκόσμια γλώσσα -τη γλώσσα του σώματος-
που έχει το αντίστοιχό της τόσο μέσα μας όσο και μέσα στο Εννεάγραμμα.

Κοιτώντας τους χορούς ή χορεύοντάς τους μπορούμε να διαβάσουμε
και να γνωρίσουμε Αλήθειες που οι σοφοί του μακρινού
παρελθόντος γνώριζαν και θέλησαν να τις μεταδώσουν όχι μόνο στους
ανθρώπους του καιρού τους αλλά και στις μελλοντικές γενιές
μέσα από τον χορό, την μουσική και γενικά μέσα από την τέχνη.

Στον χορό οι κινήσεις των χεριών, οι βηματισμοί και οι στάσεις
των ποδιών, οι επαναλαμβανόμενες περιστροφές γύρω από ένα
σημείο ή έναν κύκλο, όλα αυτά αποτελούν ουσιαστικά ένα
Αλφάβητο που μεταδίδει, μέσα από την χορογραφία, αυτές τις
γνώσεις καλύτερα απ'ό,τι θα μπορούσε να το κάνει ένα βιβλίο,
κι αυτό γιατί δεν μιλά μόνο στο νου, ούτε μόνο στην καρδιά,
αλλά γίνεται βίωμα και εμπειρία μέσα στο ίδιο μας το σώμα
αγγίζοντας το σύνολο του Είναι μας.

Καθώς το Εννεάγραμμα είναι ένα πλάνο δράσης, σ' αυτό το Τρίγωνο,
ο Κύκλος και οι Εσωτερικές Γραμμές είναι τα κλειδιά για να
διδαχτούμε και να κατανοήσουμε το νόημα των χορών.

Οι χοροί που στις περισσότερες παραδοσιακές κουλτούρες κινούνται
κυκλικά, χορογραφούνται με βηματισμούς, στάσεις και κινήσεις
που γίνονται κυκλικά επαναλαμβανόμενες, στους Ιερούς όμως
χορούς υπάρχει πάντα ένα στοιχείο, όπου εκτός από τον Χορό
που κινείται γύρω στον κύκλο υπάρχει και ο Κορυφαίος όπως και
στο Αρχαιοελληνικό Θέατρο, που τοποθετείται συνήθως στο κέντρο
δηλώνοντας την ύπαρξη ενός σταθερού και αληθινού Εγώ.
Αυτόν ακριβώς δείχνει ο χορός τους.
Γύρω του κινείται σε μια τρελλή περιφορά κάποιος που εκφράζει
τα αντιμαχόμενα μεταξύ τους "εγώ" ταυτισμένος με τον μηχανικό
εαυτό του, ώσπου κάποτε ξυπνά, κάθεται ήσυχα πίσω από τον
Κορυφαίο και τότε όλοι μένουν ακίνητοι κάτω από το Φως της
επίγνωσης.
Πολλές φορές στο κεντρικό σημείο ανάβουν μια φωτιά και γύρω της
κινούνται οι χορευτές.



Παρατηρώντας τους βηματισμούς καθώς κινούνται μέσα στις
εσωτερικές γραμμές του Eννεαγράμματος, μπορούμε να δούμε
σ' ένα υπέροχο οπτικοακουστικό σύνολο να εκφράζουν την ενέργεια του 7, που φανερώνει την ενέργεια της
νοημοσύνης σε κάθε φάση της διαδικασίας, όπως εκδηλώνεται
μέσα στην πράξη της ολοκλήρωσης που συντελείται μέσα
στην εσωτερική Ζωή.
Εκεί, η αντίληψη συνδέεται με την πραγματικότητα και
το όλον με τα μέρη του.




*Το κείμενο αυτό είναι της καλής φίλης Μαρίας Παπαγιάννη,
η οποία επι χρόνια μελετά με αφοσίωση το Εννεάγραμμα.

.

7 Comments:

At 1:07 μ.μ., Blogger Κυκλοδίωκτον said...

Ποτέ δεν είχα φανταστεί οτι οι χοροί εκτός από τον συμβολισμό των κινήσεων τους θα είχαν κωδικοποιημένα κι άλλα επίπεδα αντίληψης.
Μόνο για τον Ρουμί ήξερα και το πώς ο χαμός του πολυαγαπημένου του μαθητή (εξ' αιτίας της ζήλειας των υπολοίπων) τον εκανε να περιστρέφεται γύρω από μια κολώνα ανακαλύπτοντας έτσι την εκστατική ένωση κι το χόρο των Δερβίσηδων.

 
At 9:24 μ.μ., Blogger kaita7katsikakia said...

kyklo2
πράγματι είναι εντυπωσιακό με τους ιερούς χορούς..αποτελούν συστημικές αναπαραστάσεις

 
At 11:47 μ.μ., Blogger Νimertis said...

αγαπητή φίλη κ7κ, μετά από αρκετά χρόνια μελέτης του 'συστήματος' Γκουρτζίεφ, ομολογώ πως με αυτή την ανάρτηση, κάποια πράγματα φωτίστηκαν ακόμη περισσότερο... μεγάλη η προσφορά του διδασκάλου αυτού με τους ιερούς χορούς του... την καλησπέρα μου!

 
At 3:24 μ.μ., Blogger kaita7katsikakia said...

νημερτή, χαίρομαι που φώτισε κάτι αυτό το κείμενο..και πρόκειται μόνο για την εισαγωγή, καθώς ακουλουθεί μια εξαιρετικά βαθειά μελέτη της Μαρίας πάνω στο θέμα.

Ομως, με την ευκαιρία, θα ήθελα τώρα να παραθέσω μερικά ακόμα λόγια της συγγραφέως, σχετικά με την προσωπική της εμπειρία από την χρόνια εξάσκησή της στους ιερούς χορούς του Γκουρτζίεφ:

"Ωστόσο, τώρα που τελείωσα το Πρώτο Μέρος της Μελέτης μου επάνω στους Ιερούς Χορούς, αναρωτήθηκα γιατί θέλω και κάνω καθημερινά αυτές τις κινήσεις? Και τέλος, γιατί τα γράφω όλα αυτά και τα μοιράζομαι μαζί σας?
Καθώς μένω με αυτό το ερώτημα, ακούω εντός μου να αναδύεται το
τραγούδι "Αξιον Εστι" :
"..κι αναγαλλιάζουν τα πέλαγα
και τσέρκουλα γίνονται στις γειτονιές των παιδιών
και σεντόνια στις κοπέλλες που
αγρυπνούνε
για να πουν των ερώτων τα θαύματα"
Ισως, μόνο αυτό το ποίημα του Οδυσσέα Ελύτη μπορεί,αυτή τη στιγμή
να εκφράσει αυτό το Γιατί, καθώς κάνοντας τις κινήσεις,
τις νοιώθω μέσα στα κόκκαλά μου, στα χέρια και στα πόδια μου και στην αναπνοή μου!
Τότε τα πέλαγα αγκαλιάζουν το πνεύμα μου, οι γειτονιές των παιδιών αγγίζουν την ψυχή μου και τα σεντόνια των κοριτσιών
τυλίγουν το κορμί μου ζωοποιώντας
κάθε μου κύτταρο".

 
At 10:36 μ.μ., Blogger Νimertis said...

εξαιρετική η Μαρία Παπαγιάννη... θα διαβάσω με πολύ ενδιαφέρον και τη συνέχεια αν την αναρτήσεις... ευχαριστώ!!

 
At 6:05 μ.μ., Blogger Κυκλοδίωκτον said...

Σκοπεύει να εκδόσει τη μελέτη της αυτή σε βιβλίο;
Αν, ναι να μας ενημερώσεις.
Τα όσα έγραψες κεντρίζουν το ενδιαφέρον για περισσότερα!

 
At 10:09 π.μ., Blogger kaita7katsikakia said...

Αλεξάνδρα, δεν φαίνεται να σκέφτεται περί έκδοσης..ίσως θα την ενδιέφερε να έκανε μια ομάδα όπου τα μέλη Θα εξασκούνται στους χορούς αυτούς..
Νομίζω πως προτιμά να μεταδώσει γνώση, κι όχι μόνον πληροφορίες

κάτι θα αναρτήσω ακόμη πάντως

καλημέρα!

 

Δημοσίευση σχολίου

<< Home