Παρασκευή, Απριλίου 15, 2011

Συν-



Αυτή είναι κατα βάση η βαθύτερη ανάγκη
σε κάθε άνθρωπο, να ανήκει.







.

6 Comments:

At 1:36 π.μ., Blogger Νimertis said...

Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

 
At 6:22 μ.μ., Blogger kaita7katsikakia said...

Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

 
At 6:30 μ.μ., Blogger kaita7katsikakia said...

Φίλε Νημερτή, έσβυσα κατά λάθος (δεν μπόρεσα να το μάθω ακόμα αυτο το μηχάνημα!) την ερώτησή σας.
Ζητώ συγνώμη.
Εχω την απάντηση από τύχη σωσμένη:


Ενστικτωδώς, είναι η απάντησή μου Νιμερτή και σας καλωσορίζω!

Οι σκέψεις που προηγήθηκαν αυτής της φράσης-συμπεράσματος, είναι πως η συνείδηση είναι κάτι το ενστικτώδες, όχι κάτι πνευματικό. Την συναντάμε μόνο σε ομάδες ή σε αγέλες. Οταν ένα μέλος της αγέλης έχει κάνει κάτι, το οποίο θα μπορούσε να το αποκλείσει απο την αγέλη, έχει τύψεις συνείδησης. Η συνείδηση είναι ένα ενστικτώδες όργανο αντίληψης. Οταν μας επιτρέπεται να ανήκουμε, νοιώθουμε ευτυχισμένοι. Μιλάω για την συνείδηση που βρίσκεται στο παρασκήνιο. Αυτή, ή άλλη συνείδηση, είναι ασυνείδητη στον πολιτισμό μας. Είναι μια αρχαϊκή συνείδηση. Είναι η αρχαιότερη συνείδηση, προηγείται της ηθικής. Αυτή η συνείδηση, είναι μια συλλογική συνείδηση. Επιτηρεί, για να τηρούνται συγκεκριμένοι νόμοι στην ομάδα. Ο βασικός, είναι ότι η συλλογική συνείδηση δεν ανέχεται κανέναν αποκλεισμό. Στις πρωτόγονες ομάδες (και σε όσες υπάρχουν σήμερα) διακρίνονται οι δυνατότητες αυτής της πρωτογενους συνείδησης. Ενας γιατρός, λέει , πως όταν κάποτε συνάντησε έναν Ινδιάνο Φύλαρχο, έμαθε πως στην γλώσσα τους δεν υπάρχει όρος για την δικαιοσύνη. Δεν έχουν κάποια ηθική συνείδηση, με την δική μας έννοια. Με αυτή την συνείδηση θα απαιτούσαν δικαιοσύνη. Βρίσκονται σε αρμονία με την πρωτογενή συνείδηση. Ρώτησε τον φύλαρχο: "Και τι κάνετε με έναν φονιά?" Είπε: "Υιοθετείται από την οικογένεια του θύματος". Εδώ, δεν υπάρχει κανένας αποκλεισμός. Αυτή η συλλογική συνείδηση, επιδρά ασφαλώς και σε μάς αλλά κατά κανόνα ασυνείδητα. Οταν κάποιος αποκλειστεί, θα πρέπει κάποιος από την ομάδα να εκποσωπήσει τον αποκλεισμένο μέσω τάυτισης, ασυνείδητα και αυτό συνιστά εμπλοκή. Με την ηθική συνείδηση αποκλείουμε άλλους, γιατί αισθανόμαστε καλύτεροι. Σε αυτή την συνείδηση αυτό δεν μπορει να ισχύσει. Είναι ο σιδηρούς κανόνας αυτής, της συνείδησης. (όταν χρειάζεται να το πω με πολλά λόγια δεν ξέρω αν τα καταφέρνω!:)

 
At 7:28 μ.μ., Blogger Νimertis said...

Σ'ευχαριστώ για την εκτενή απάντηση την οποία βρίσκω πολύ ενδιαφέρουσα και τίθεται προς επεξεργασίαν! [η ερώτηση όπως θυμάμαι χοντρικά, ήταν αν η ανάγκη να ανήκουμε κάπου ισχύει σε όλα τα επίπεδα, πέραν της αναφορικότητάς μας, στους γονείς, στο Θεό, κλπ].
Να'σαι καλά!

 
At 9:38 μ.μ., Blogger Κυκλοδίωκτον said...

Δεν κατάλαβα αν αυτή η αρχαϊκή συνείδηση που περιγράφεις είναι η ίδια με την αγελαία συνείδηση του ανήκειν.

Και να συμπληρώσω ότι ο Έκο είχε γράψει ότι οι άνθρωποι που δεν πιστεύουν σε κάποια θρησκεία, την υποκαθιστούν υποσυνείδητα με κάποια άλλη ομάδα (ποδοσφαιρική, κοινωνική ή ό,τι άλλο).
Βέβαια το είχε γράψει για την αδήριτη ανάγκη να πιστεύουμε και να στηριζόμαστε κάπου έξω από τον εαυτό μας, αλλά νομίζω πως έχει τις ίδιες βάσεις με την ομαδοποίηση και το ανήκειν.

 
At 3:06 μ.μ., Blogger kaita7 katsikakia said...

Κυκλοδιωκτο,
θα έλεγα αφελέστερα (διότι δεν μπορώ να το ορίσω περαιτέρω σε συμπεράσματα σκέψης, απλά έχω την εσωτερική αίσθηση της γνωριμίας με αυτό), ότι αυτή η συνείδηση είναι δομημένη με το υλικό που κρατάει το Σύμπαν στην θέση και την τάξη του

 

Δημοσίευση σχολίου

<< Home