κόκκινη κλωστή στα άδυτα δεμένη..
Η γοητεία του παραμυθιού βρίσκεται στον τρόπο που εκείνο αποκαλύπτει την εσωτερική μας φύση, με τις άπειρες ηθικές, ψυχικές και πνευματικές της δυνατότητες. Είναι η αναζήτηση για το νόημα της ζωής.
Τα θέματα που προέρχονται από αγαπημένα παραμύθια, έχουν πολλά χαρακτηριστικά και συγκεντρώνουν τη γνήσια φύση της παράδοσης. Τα πρότυπα υποδείγματα αποτελούνται από εικόνες και σύμβολα όμοια σε όλο τον κόσμο, αρχέτυπες εικόνες και συμβολισμούς βαθιά ριζωμένους στο ασυνείδητο της ύπαρξης που βοηθούν τον άνθρωπο να καταλάβει τον εαυτό του και τον κόσμο που τον περιβάλει αλλά και το άγνωστο και ανεξήγητο της δημιουργίας και των νόμων της.
Τα παραμύθια, οι μύθοι, οι θρύλοι έχουν τις ρίζες τους βαθιά μέσα στην ανθρώπινη φύση, η οποία αναζητάει συνεχώς τους λόγους ύπαρξής της. Κάποτε ανάφερε ο Σολζενίτζιν στην απονομή των βραβείων Νόμπελ «Μερικά πράγματα οδηγούν σ' έναν κόσμο πέρα από λόγια... Είναι σαν αυτόν, τον μικρό καθρέφτη στα παραμύθια – κοιτάς μέσα του και αυτό που βλέπεις δεν είναι ο εαυτός σου. Για μια στιγμή είδες το Aφθαστο... και η ψυχή σου το αναζητά».
Η συμβολική μορφή και ο αρχέτυπος χαρακτήρας τους κάνει τα παραμύθια κατανοητά σε όλους τους ανθρώπους, διαφορετικών ηλικιών, εποχών, πολιτισμών. Παρέχει τις γέφυρες και ένα μέσον αναγωγής από τον ένα βαθμό κατανόησης στον επόμενο, όχι μόνο ανάμεσα στους πολιτισμούς αλλά και ανάμεσα στα διαφορετικά επίπεδα του ίδιου του ανθρώπου, στην φωτεινή αλλά και στη σκοτεινή του πλευρά, στις συναισθηματικές, πνευματικές του συγκρούσεις. Τα αρχέτυπα σύμβολα του γένους επιβάλλονται και μέσα από αυτά εκφράζονται οι ανάγκες του ανθρώπου.
«......και ζήσαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα»
Cooper J। C.
.
3 Comments:
Πες μου ότι ασχολείσαι και με τα παραμύθια! Πέρασα σχεδόν όλο το προηγούμενο καλοκαίρι μαζεύοντας στοιχεία για αυτά!
«Κι αν σου μιλώ με παραμύθια και παραβολές είναι γιατί τ’ ακούς γλυκότερα»
Γιώργος Σεφέρης
Όταν κάποτε είχαν ρωτήσει τον Σουηδό σκηνοθέτη Ίνγκμαρ Μπέργκμαν ποιά είναι η διαφορά ανάμεσα στο ψέμα και το παραμύθι αυτός έκανε την φοβερή παρατήρηση οτι το ψέμα(είτε το λες στους άλλους είτε στον εαυτό σου) σε βοηθά να υπεκφύγεις τις δυσκολίες της ζωής, ενώ το παραμύθι να τις αντιμετωπίσεις.
Τα παραμύθια ξεκίνησαν, ως καλυμμένοι κώδικες της ζωής (και λειτουργούσαν μέσω της συναισθηματικής τάυτισης κυρίως), για τους μεγάλους και αργότερα μετατράπηκαν και για παιδιά.
Ξέρεις ότι τα παραμύθια των αδερφών Γκριμ, που ήταν καταγραφή των προφορικών παραμυθιών της εποχής τους, επανεκδόθηκαν και διορθώθηκαν τουλάχιστον 10 φορές (νομίζω 14 ακριβώς αλλά δεν είμαι σίγουρη) για να γίνει κατάλληλο το περιεχόμενό τους για παιδιά;
καλημέρα!
ναι, ασχολούμαι με τα παραμύθια δεν καταδέχομαι να υπεκφεύγω απο τις δυσκολίες της ζωής
Οταν σε διαβάζω το χαίρομαι πάντα!
Και το δάκρυ χρειάζεται αλλά όχι για να μας αδραναποιεί.
Κι εγώ βρίσκω πολύ αξιόλογες τις αναρτήσεις σου :)
Δημοσίευση σχολίου
<< Home