η ασθένεια ως πορεία (α' μέρος)

Ό άνθρωπος νοσεί επειδή δεν είναι "ολόκληρος".

Τα συμπτώματα μας οδηγούν σε "θαμμένα" θέματα
στα οποία μπορούν να μας οδηγήσουν, αν συμμαχήσουμε μαζί τους,
για να αναγνωρίσουμε τι μας λείπει.

Θα πρέπει να σταματήσουμε κάθε μάχη κατά της ασθένειας
και να μάθουμε να ακούμε και να βλέπουμε τι θέλει να μας πει.
Να έρθουμε σε επικονωνία με τα συμπτώματά μας, αν θέλουμε να κατανοήσουμε το μήνυμά τους.
Να είμαστε σε θέση να αμφισβητήσουμε τις ιδέες που έχουμε για τον εαυτό μας και να ενσωματώσουμε αυτό που το σύμπτωμα προσπαθεί να μας πει σωματικά.
Δηλ. να καταστήσουμε το σύμπτωμα περιττό, αφήνοντας
να συνειδητοποιήσουμε αυτό που μας λείπει.
Η ίαση (λύτρωση) συνδέεται με μια δεύρυνση της συνείδησης και με ωριμότητα.

Αν το σύμπτωμα δημιουργήθήκε επειδη κάποια σκιά βυθίστηκε και εγκαταστάθηκε
στο σώμα, η ίαση είναι η αναστροφή αυτής της διαδικασίας:
Η αρχή που διέπει το σύμπτωμα καταγράφεται στη συνείδηση
και το λυτρώνει από την υλική του υπόσταση

Ο,τι δεν θέλουμε στην συνείδησή μας και νομίζουμε ότι αγνοώντας το, το παραμερίζουμε
καταλήγει στην κυριολεξία στο πλάι ή κατα τον Γιούνγκ, στη σκιά.
Επομένως η σκιά αποτελείται από όλα εκείνα που δεν θελήσαμε να αντιληφθούμε και
να δεχτούμε , αντίθετα μάλλιστα προτιμήσαμε να παραβλέψουμε.
Τότε η έκφρασή τους γίνεται μέσω του σώματος με τα ανάλογα συμπτώματα.


.