μετατόπιση...

"...Μόνο τώρα αρχίζω να αντιλαμβάνομαι πόσοι και πόσοι δρόμοι μπορούν να μας οδηγήσουν στη γνώση, ότι η μελέτη δεν είναι η μοναδική οδός προς αυτήν, κι ίσως όχι η καλύτερη για να την ακολουθήσει κανείς.
Αυτή η οδός είναι ασφαλώς αυτή που ακολούθησα εγώ κι οφείλω να την συνεχίσω.


Ομως σε σένα βλέπω απ΄τον αντίθετο δρόμο, το δρόμο που οδηγεί μέσ' απ' τις αισθήσεις,
φτάνει τόσο βαθειά σε μια γνώση όσο μπορούν να φτάσουν οι περισσότεροι σοφοί, στην ουσία και το μυστικό της ύπαρξής μας, κι αποτελεί ένα πολύ πιο ζωντανό τρόπο να τη βγάζει στην επιφάνεια.

- "Καταλαβαίνεις τώρα ", είπε ο Χρυσόστομος, "γιατί δεν μπορώ να εννοήσω μια σκέψη χωρίς την εικόνα της?"
- "Αυτό το κατάλαβα από πολύ πιο πρίν.
Η σκέψη είναι μια αέναη απλοποίηση, ένα άπλωμα της ματιάς πέρα από τα πράγματα που μπορεί να συλλάβει το μάτι, η απόπειρα να οικοδομηθεί ένας κόσμος καθαρής νόησης.
Εσείς, όμως, οι καλλιτέχνες κρύβετε στην καρδιά σας τα πιο φθαρτά πράγματα και, μέσ' απ' την ίδια την παροδικότητα και τη φθορά τους, εξαγγέλετε το νόημα του κόσμου.
Ποτέ δεν κοιτάζετε πέρα η πάνω απ' αυτό.
Του παραδίνεστε κι ωστόσο, μ' αυτή καθαυτή την αφοσίωσή σας,

τον αλλάζετε και τον μετατρέπετε στην υψηλότερη έκφρασή του, ώσπου να μοιάσει η επιτομή της αιωνιότητας.

Εμείς οι διανοητές, αγωνιζόμαστε να φτάσουμε στον Θεό μας απομακρύνοντας τον κόσμο απ' το πρόσωπό του.
Εσείς έρχεστε σ' Αυτόν αγαπώντας τη δημιουργία Του και αναπλάθοντάς την εξαρχής.
Και τα δύο είναι ατελή ανθρώπινα έργα.
Μα απ' τα δύο η τέχνη είναι αθωότερη".

Ερμαν Εσσε

Νάρκισσος και Χρυσόστομος.

.