Ρόλοι: παλιοί και νέοι
Το χαλάκι,απρόσμενα σηκώθηκε μια μέρα και είπε:
"Τέρμα! ό,τι πατήσατε πατήσατε. Τελείωσε αυτός ο ρόλος μου".
- Μα, εσύ είσαι χαλάκι..τι θα πεί τέλειωσε αυτός ο ρόλος? Τι άλλο ρόλο μπορεί να κάνει ένα χαλάκι?
- Τι ρόλο? αφήστε την φαντασία σας ελεύθερη και θα βρείτε πολλούς.
Αλλά το πόδι που βολευόταν να πατάει το χαλάκι, δεν μπορεί να επιτρέψει στην φαντασία του να γίνει
δημιουργική και να επινοήσει άλλους ρόλους για το χαλί, γιατί θα ξεβολευτεί.
Δεν μπορεί.
Οπότε δεν δέχεται ότι το χαλάκι μπορεί να αλλάξει ρόλο.
Τώρα υπάρχει μόνο ο νέος ρόλος που επέλεξε το χαλάκι. Ο νέος ρόλος, σύμφωνα με τον οποίο αποκλείει τα πόδια των άλλων επάνω του. Ακολουθεί την λαχτάρα του να αλλαξει και αφήνει πίσω
όσους δεν δέχονται την νέα του ταυτότητα.
"Οταν ξαναγίνεις το χαλάκι που ήσουν πάρε μας να μας το πείς" του φωνάζουν.
Κάτι τους διαφεύγει. Στην αρχή του κειμένου είπαμε
πως το χαλάκι σηκώθηκε απρόσμενα. Ομως για το ίδιο το χαλί
η αλλαγή αυτή έχει ιστορία, μια σειρά από μικρές αποφαστιστικές εσωτερικές αλλαγές που δεν γίνονταν αντιληπτές από τους άλλους και για τις οποίες το χαλάκι εργάζονταν σοβαρά νυχθημερόν επί πολύν καιρό.
Ενα είναι σίγουρο: Το χαλάκι δεν μπορεί να κάνει πια παρέα με τους
παλιούς του "φίλους". Μόνον με όσους από αυτούς σεβαστούν το νέο του ρόλο-όνειρο, κίνηση που θα πρέπει να συνοδευτεί και από προσωπκή αποδεσμεύση του στερεότυπου :
"Το χαλί είναι μόνο για να το πατάς".
.
posted by kaita7katsikakia @ 7:06 μ.μ.
3 comments
3 Comments:
Ένα χαλάκι μπορεί να δημιουργήθηκε από τον κατασκευαστή του για να πατιέται, αλλά πάντα μπορεί να αλλάξει τη χρήση του. Π.χ. να κρεμαστεί στον τοίχο (σα να λέει κάτι ρομαντικό: ελάτε να πετάξετε μαζί μου
ή κάτι προκλητικό: πάτα με τώρα αν μπορείς
ή κάτι το επαναστατικό: κάτω τα κάδρα-πάνω τα χαλάκια
ή κάτι το ανατρεπτικό: άλλαξε κι εσύ θέση μπορείς
ή κάτι τέλος πάντων ή και τίποτα, να ποτελεί μόνο πρόκληση για σκέψεις για το τι και πώς και γιατί βρέθηκε εκεί ένα χαλάκι που όλοι το έχουμε συνηθίσει σε άλλη θέση...)
Μια άλλη αλλαγή που μπορεί να επέλθει σε ένα χαλάκι που πατιέται είναι να ανακαλύψει ξαφνικά μέσα του την κρυμμένη του δύναμη κι από τις λάσπες να υψωθεί στον ουρανό.
Έτσι ξεκίνησε και το φημισμένο ιτπάμενο μαγικό χαλί των παραμυθιών πίστεψέ με! Μόνο που εκείνο ήταν λίγο μεγαλύτερο και μπορούσε να κουβαλάει και να υψώνει κι άλλους. Αλλά και το μικρο χαλάκι άμα δυναμώσει... ουουου μπορεί να υψώνει πράματα και θάματα άσχετα από το μέγεθος... πίστη ότι έχει αυτή τη δύναμη του χρειάζεται).
Μια άλλη παράμετρος, που συνήθως παραβλέπεται, προέρχεται από τον ίδιο κατασκευαστή. Είναι σίγουρο ότι ο κατασκευαστής έκανε το χαλάκι για να πατιέται; Γιατί να θεωρείται δεδομένο πως ό,τι είναι χαλάκι πρέπει να πατιέται; Μπορεί ο κατασκευαστής να έβαλε άλλες δυνατότητες σε ένα χαλάκι κι εμείς να κρίνουμε μόνο από τη συνηθισμένη του όψη (χαλακίου) και να συνδέουμε αυτόματα τη συνηθισμένη του χρήση και να μην περνάνε από το μυαλό μας οι άλλες δυνατότητές του.
Το συμπέρασμα πάντως είναι ένα:
Ένα χαλάκι, όσο χάλια και να είναι, άμα αποφασίσει ότι δε θέλει πια να πατιέται δεν έχει κανείς το δικαίωμα να το πατά.
Πρέπει να το αφήνουμε να βρει το δρόμο του.
Είπα ότι θα έρθω να σε επισκεφτώ και επιτέλους το κανα (και είπα να το κάνω και πολύ εμφανές μην τυχόν και δε με αντιληφθείς, αλλά μετά από τόσο μακρύ σχόλιο... θα με πάρεις χαμπάρι λεω, δε γίνεται αλλιώς!
Χάρηκα που ήρθα, πνέει ένας πολύ ευαίσθητος, λεπτός και όμορφος άνεμος εδώ μέσα.
Το τι ψυχανεμίστηκα με αυτόν τον άνεμο όμως θα το κρατήσω για μένα!
Σου αφήνω ένα μεγάλο φωτεινό χαμόγελο (κι ας είναι βράδυ) και αποχωρώ.
Θα ξανάρθω...
:)
Είσαι απολαυστικό αγαπητό μου κυκλοδίωκτον!
Μας γέμισες τον χώρο!
θενκς για την επίσκεψη, η πόρτα μας πάντα ανοιχτή!
(όχι πως δεν με τρώει η περιέργεια για ό,τι ψυχανεμίστηκες) :)
Δημοσίευση σχολίου
<< Home