Φίλοι του φόβου

Νέος κάτοικος της Μπλογκοχώρας, περιδιαβαίνω τις τελευταίες μέρες τα σοκάκια της...
Ρίχνω ματιές από τα ανοιγμένα Αυγουστιάτικα παράθυρα μέσα στους χώρους του καθένα...Στη μορφή τους ιδιωτικοί, στην ουσία τους δημόσιοι. Σπίτια σε κοινή θέα.

Αυτό που στις περισσότερες περιπτώσεις βλέπω και θέλω να το πω εδώ με αυτό το πόστ, είναι μια παράδοξη συμπάθεια στον φόβο.
Λόγια που σέρνουν την είδηση φόβου απο την τηλεόραση στο μπλόγκ...Και όσο την σέρνουν την ταίζουν για να "κρατήσει" και όσο την ταίζουν αυτή μεγαλώνει μέσα απο υπερθετικούς και κεφαλαία και απορώ πώς μετά ο γράψας-συγγράψας θα μπορέσει να κοιμηθεί...Πώς τα λόγια του δεν θα γίνουν τεράστιες φούσκες παραγεμισμένες απο φόβο και δεν θα σκάσουν πάνω απο το κεφάλι του ΜΠΟΥΜ! ρίχνοντάς του την χαριστική βολή.

Και απορώ με την περίεργη αυτή συγκατάθεση:
" Πώς? ναι!! τον λάβαμε τον φόβο! Είδαμε ειδήσεις σε όλα τα κανάλια σήμερα! Ναι, φυσικά και θα τον αναπαράγουμε! Εννοείται! για κορόιδα μας περάσατε! Τι είμαστε εμείς? τίποτα μαλάκες σαν τους πολιτικούς?".