Ωδή στην πατούσα!

Ζήτω, ζήτω η πατούσα
στήριγμα αποτελούσα
σιωπηλή, παρούσα ούσα
της ζωής μας είναι η μούσα!

Σκέφτηκε ποτέ κανείς σας
πώς να την ευχαριστήσει?
πως αυτή πάντα δουλεύει
και σπανίως τάχει φτύσει?

Πάντα εκείνη μας στηρίζει
και παντού μας μεταφέρει
αν δεν είχαμε πατούσα
πού να πάμε με το χέρι?

Και χωρίς να τη ρωτάμε
της διαλέγουμε μια κάλτσα
πούναι του δικού μας γούστου
κι ούτε γκρίνια, ούτε φάλτσα...

Και τα όργανα το ξέρεις
που απολήγουν στην πατούσα?
και μαλάσσοντας εντέχνως
έχεις την υγειά παρούσα?

Μα επειδή είναι κρυμμένη
του καθρέφτη απαξιούσα,
δεν της δίνουμε αξία
βλέπουμε μόνο τα λούσα

Μα, αν μια μέρα πληγωθείσα
απεργία θα κινήσει
ποιός τη θέση της θα πάρει
για να μας μετακινήσει?


Ζήτω η πατούσα!