Πάρτα!...

Καιρό είχα ν' ακούσω "Μεγάλη κουβέντα". Φαίνεται πως όλοι τόχουν ρίξει στο φαϊ.
Oρίστε:

"whether you think you can or you can't
either way you are right"

ε?

Το άκουσα και έμεινα.
Το έφερα μέσα μου και απο την αμηχανία έσκασα.
Πήγε κατ' ευθείαν και χτύπησε την πόρτα του εαυτού που κρύβεται απο τις ευθύνες του.
Πήγε εκεί όπου είναι η συλλογή απο τα παράποντα για όσους με εμπόδισαν, με πλήγωσαν, για όσους φταίνε που η ευτυχία μου αργεί.
Πήγε τσάκα τσάκα εκεί όπου ζεί η εκδοχή θύμα.
Εκεί που καταφεύγω για να κουρνιάσω στη φωλιά της παραίτησης.
Και τάκανε μαντάρα.
Εισχώρησε στο δώμα της άγνοιάς μου.
Ξεσκέπασε αναμνήσεις περί αστειρεύτης δημιουργίας
καθαρής δυνατότητας και άπειρων πιθανοτήτων...
"Πάρτα τώρα".... μου είπε!